De gebroeders de Smet

Floris heeft weer een oorontsteking. 8 maanden oorontsteking nummer 3, derde antibioticakuur. Wanneer gaan ze hem nu eens buisjes geven????

Bie trotseerde het slechte weer en troonde ons mee naar Boombal for kids, in de Spiegeltent, binnen dus: alles beter dan thuis zitten.
In tegenstelling tot vorig jaar, heeft Pepijn niet gedanst, hij hing maar wat rond, plakte aan ons lijf, stond een beetje te gapen naar Wim Claeys en bestudeerde de belichting en het geluid. Later op de avond bleek hij koorts te hebben, het weze hem dus gepardonneerd.
Op een bepaald moment zei hij: ‘kijk een tovenaar’. En dat bleek dus Walter De Buck himself te zijn. Pepijn heeft dat ruim een half uur volgehouden, en veel hocus pocus gedaan naar de Beeldhouwer. Ik wou nog een verhaaltje opsteken over De Vlieger en kunstenaar, maar heb wijselijk gezwegen. Die tijd komt nog wel.
Floris deed een dutje, keek een beetje naar het dansende volkje en vleide zich tegen de boezem van Bie.

De voorstelling in het Scheldeoord van Vrijdag viel letterlijk en figuurlijk in het water. Ik had een geblokkeerde nek, en moest de versterking inroepen van Sam die is komen thuis werken.
Zaterdag werd het gelukkig beter en kon het geplande bezoek aan de springkastelen van de Zuid in het gezelschap van Wout, doorgaan. Het leek me voor kinderen het aards paradijs: springkastelen, peuterspeelgoed én een poppenkastvoorstelling van Rosse Rita.
Normaal mochten ouders niet binnen, maar omdat Pepijn zo klein is, mocht ik mee. Heel leuke voorstelling, waar Pepijn weer zichtbaar van genoten heeft en mama ook.
Ook deze activiteiten, aangeboden door de Stad Gent waren gratis. Zo heb ik dit jaar ontdekt dat het aanbod voor kinderen tijdens de GF eigenlijk heel groot is, en dat, als je een beetje uitkijkt, het ook helemaal niet duur hoeft te zijn. Volgend jaar toch een programmaboekje kopen en wat beter plannen. Wat die dag wel ongelofelijk duur was was de parkeergarage: 4,80 euro voor 2,38 uur parkeren…. Een feesttarief denk ik.

Sam moet werken tijdens de Feesten, en dan is mijn actieradius beperkt. Toch ben ik er in geslaagd al heel wat mee te pikken van de GF niet in het minst dankzij de inschakeling van vrienden.
Zaterdag de openingsstoet meegemaakt, dankzij de hulp ons Lutje, de poetsvrouw. Pepijn vond het fantastisch, en gedroeg zich nadien ook redelijk in het Huis van Alijn.
Pepijn mocht begin deze week naar zee met de grootouders. Dus dat was al een persoontje minder. Zondag zijn Sam, Floris en ik een beetje gaan rondhangen zonder doel… en gewoon een wafel gaan eten bij de Max, waar Floris alle madammekes heeft zitten verleiden. De wafels waren niet goed doorbakken. Foei foei. En daarna zijn we gewoon wat onder de bomen in het Baudelopark gaan zitten.
Maandag hebben we Floris meegenomen naar het Blue Note Festival waar hij gebiologeerd was door de grote beeldschermen en er van slapen niets in huis kwam. Aangezien het pijpenstelen regende zijn we niet lang gebleven. Het was nochtans een geslaagde Coltraneavond.
Dinsdag nog steeds Pepijnloos, maar toch een optreden van het Puppetbuskersfestival hier in de wijk meegepikt.
Woensdag deden we hetzelfde: mooi theater, alleen spijtig dat er zo weinig volk was. Maar er hangt ook nergens in onze wijk uit dat je hier naar een voorstelling kan gaan kijken: gratis, voor niets, parkeerplaats zat, en je zit op de eerste rij… Voor mij ideaal: ik kan vlakbij parkeren, en met Pepijn aan de leiband lukt het wel om tot daar te geraken. Bovendien is er wel altijd iemand die een hand toesteekt als dat nodig blijkt. Men doet dus moeite om het Puppetbuskersfestival naar de wijken te halen, maar enige promotie daarrond: vergeet het.
Eva was op woensdag chinese vrijwilliger om dan mee te gaan naar de Campagne waar een massa volk was. Voor ne keer dat de kinderboerderij open was. Normaal is de kinderboerderij enkel open in de week en elke 2 de zondag van de maand. Veel te weinig, eigenlijk. Ik was er al een keer geweest, wist de weg niet meer, riep de hulp in van de GPS en reden bijgevolg hopeloos verloren.
Pepijn enorm genoten van de ritjes op de Ponykar. Toen hij donderdagochtend wakker werd zei hij: Leuke Eva….
Vandaag de voorstelling gezien van Lejo, heel mooi theater met de vingertjes en pingpongballetjes. Ook de jongens vonden het geweldig.
Hopelijk regent het morgen niet en kunnen we de laatste voorstelling in het Scheldeoord meepikken. Als ge u geroepen voelt om ons te vergezellen geef maar een gilletje

Tijdens de terugweg van Frankrijk, voelde ik dat er iets niet juist was met de auto. Sam vond ook al dat ik verdacht traag reed in de bochten. Toen mijn stuur weer begon te schokken gisteren toch ‘garage de backerrrrrrr’ opgebeld. Ik mocht direct komen.
Eerst Pepijn gaan afhalen in de creche en daar staan twijfelen: doe ik hem ne pamper aan of niet. Altijd gehoord dat een pamper aan terug achteruit gaan is, dus niet.
Bleek dat mijn voorband redelijk kapot was en onmiddellijk vervangen moest worden. Ondertussen de kinderen proberen entertainen. Begint Pepijn te draaien en keren. ‘Moet je plassen?’ ‘Ja’. Allez op weg naar het toilet hoor ik in de showroom plots ‘plop’. Jawel: midden op de vloer een drol van hetzelfde kleur als de vloer zelf. De kaka was door zijn broekje gevallen, langs zijn billen. Ondertussen begon FLoris te wenen bij het onthaal, en riep meneer de backerrrr: het helpt niet. Toen alles opgeruimd was, zei de garagist: vwala nu uwen hond nog.
Heb ik al gezegd dat ze bij garage de backer een goed gevoel voor humor hebben? Verder zijn het overigens fantastische mensen en is het een goede gargage.