De gebroeders de Smet

We vierden opapa’s verjaardag in Pepijns favoriete verblijfplaats.

Aan alle opapa’s die jarig zijn op 30 juli proficiat en aan alle opapa’s die niet jarig zijn op 30 juli ook proficiat.

Pepijn legde er wel een merkwaardig pretparcours af: heeft eigenlijk maar in 3 attracties gezeten. Amuseerde zich te pletter in de speeltuinen en met de fonteinen op het plein. Genoot wel geweldig van de shows. Was ongelofelijk teleurgesteld toen Klus een kindje uit wou kiezen om op het podium te komen dat Klus Pepijn niet koos. Glipte vervolgens vanonder het waakzame oog van omama tot bij de trappen van het podium, waar de security hem bij het nekvel greep en hem alle toegang ontzegde. Ik vermoed dat voor Pepijn toen alle lol van Plopsaland eraf was.

Floris genoot echter zichtbaar van het hele gebeuren en heeft met zijn omama alles gedaan wat hij voor zijn lengte mocht doen.

Quotes van de dag:

* Kijk mama, ik heb gedeeld met Floris. (Hoor: ik heb mijn lege doosje appelsap geruild voor het halfvolle van Floris)
* Papa: En hoe wat heb je allemaal gedaan in Plopsaland?
Pepijn: Niets, ik was voor alles te klein. (Hoor: er zijn veel attracties waar ik in mocht, maar ik ben liever contreir en wil gewoon in alles waar ik niet in mag.)

Conclusie: volgende keer betalen we de volle meter voor Pepijn en kan em eindelijk op de Draak, de boomstammetjes, het Vliegende Schip, …

Op de laatste dag van de Feesten: toch wel ‘gewond’ zeker… Allejuppah!

Van Ivan kreeg ik een schoon compliment. En nu mag ik zelf prijzen uitdelen.

* Ik geef hem ook terug aan Ivan, omdat blogvaders toch zeldzaam zijn, en ik graag zijn geschrijfsel lees na een drukke (werk)dag.
* Deze madam krijgt ook een eervolle vermelding, omdat ne mens zich geen betere dokter kan wensen denk ik. Ik hoop eerlijk gezegd wel dat we haar nooit in het echt nodig zullen hebben.
* Aan een erg geëngageerde leerkracht, ik hoop dat de jongens er ooit bij zullen zitten. De kans is reëel.
* De bedenkselkes van deze bloggende vroedende vrouw. Volgens mij heeft ze het mooiste beroep van de wereld.
* Deze supermama, weliswaar reeds genomineerd elders, maar ik sta in volle bewondering van de combinatie: werken en 4 kinderen.
* Omdat ze schoon dingen kan maken met haar naaimachine en lekkere recepten met de wereld deelt.
* En omdat ik dat lelijke logo niet moet hebben, nomineer ik er maar 6 en geen 7. Nah.

* Dinsdag met de kinderen: naar de springkastelen op de Zuid. Veels te druk. Aanschuiven om op een springkasteel te mogen springen: bah. Een voorstelling bijwonen van Alles loopt op rolletjes zat er helemaal niet in. Jammer.

* Woensdag onder begeleiding van omama en opapa naar het Huis van Alijn, waar we een half uur moesten aanschuiven om binnen te geraken. Aangekomen om 14 u 15. Het spel begon om 15 u. En de mensen die na ons begonnen aan te sluiten, konden niet meer binnen. Een leuke voorstelling over Pieter Petoater, waar Floris nog het meest van leek te genieten en Pepijn erg veel aandacht had voor zijn zakje snoep.

Omama en opapa waren zo vriendelijk hen mee te nemen naar het Waasland zodat vader en moeder kinderloos konden Feesten: Kommil Foo, Test eu Gents, Vitalski, Wouter Deprez, Els de Schepper, Gunther Lamote en nog een losse flodder hier en daar. Fijn, waarvoor dank aan de grootouders van dienst.

* Vrijdag: de enige voorstelling in onze wijk van het

Puppet busker Festival. Vorig jaar was het nog 5 dagen op rij. Nu afgezwakt tot 1 dag. Weer nougatbollen reclame voor gemaakt, dus er zat 11 man en een hondenkop. Triestig. Bovendien de kortste voorstelling van heel hun aanbod: na 15 minuutjes was het al afgelopen. Nochtans wonen er in de wijk veel kinderen die niet op de GF geraken. Spijtige zaak. Mooie voorstelling. Pepijn en Floris wilden meer. Een voorstelling zonder woorden, zodat ook de aanwezige Romakinderen er niet genoeg van kregen.
Anciaux wil dat festival blijkbaar niet subsidiëren, hij zou er nog eens over moeten nadenken, want ik zie een schone link tussen cultuur en jeugd/buurtwerk.

Gisteren met veel optimisme naar de Gentse Feesten met de jongens. Een dikke fleece en daarboven een regenjas, die we wellicht allemaal gingen moeten uittrekken tegen dat we in de binnenstad waren.
Tickets voor de piratenboot gaan reserveren. De boot van 18 u? Geen probleem, we vullen de namiddag wel. Beetje voorstellingen kijken, een frietje eten…
Baudelopark leek ons een goed idee. Wordt daar toch wel niet meer elke dag gekinderboombald zekers… De circusplaneet trad op, ach dat had ook zijn charme en daarna een leuke voorstelling van een kerel die wel op drie blokfluiten tegelijkertijd kon spelen. Peter Kristof had wellicht van het optreden genoten. Maar begon het daarna toch niet te regenen zekers, en ‘t stopte niet nee.

Pepijn zag Meester Frank en zei tegen hem: gij zij nen toffe meester gij. Nou de dag van Meester Frank kon alvast niet meer stuk denk ik.

Frietjes gegeten in de zeikende regen.

Een plek gezocht waar de jongens eens konden rondlopen zonder dat we schrik moesten hebben dat we ze kwijt waren. Die plek gevonden, waar ze hun nieuwe favoriete spel konden spelen: varkentjes in de modderpoel. Met jaloerse blikken gekeken naar mensen die brave meisjes hebben en die flink op schoot zaten of tenminste onder de paraplu bleven.

Na de meeste modder van hun kleren te hebben geschraapt, de piratenboot ingeklouterd, ooglapjes opgezet en eigenlijk wel genoten van de rondvaart. Kunt u niet voorstellen hoeveel ‘kanonnen’ er langs de waterkant te vinden zijn. Veel vijanden doen verschieten op de Leie. Dat je met modder aan je broek een intenser piratengevoel hebt ook.

Vervolgens als natte honden op bus 3 gestapt, waar Pepijn en Floris nog steeds dachten dat ze op de piratenboot zaten en de mensen moesten doen verschieten. Mensen op lijn 3 hebben goed gelachen. Kindjes in een warm bad gestoken, dan in bed en de oogjes waren al dicht voordat de lift beneden was.

Laten we alvast met de conclusie beginnen: het was een leuke reis, zonder zieken (snottebellen en hoesten tellen we niet mee). De jongens hebben zich goed geamuseerd en wij dus ook. De gite was charmant en erg rustig, maar we moesten telkens lang rijden om te zwemmen, boodschappen te doen of iets te bekijken. De camping was geweldig voor de jongens, zonder kinderen hadden we wellicht een andere verblijfplaats uitgezocht.

Enkele kanttekeningen:

* Als een auto uitgerust is met een topbox en er zitten kinderen op de achterbank: dvdspeler achteraan aanwezig (99 % zekerheid). We hebben een topbox en kinderen op de achterbank.
* Pepijn werd door de Nederlanders omschreven als ‘van het ondernemende type en bijzonder assertief’, Floris door de Fransen als ‘un vrai gourmand’. Bijzonder hoe vreemden uw kinderen op 1 oogopslag juist kunnen taxeren.
* Floris woordenschat is uitgebreid: K3, ijsje, eten, drinken, schildpad, en zijn eerste drielettergreepwoord: krokodil. Heeft ook een nieuw gebaar ontwikkeld voor het begrip ‘zwemmen’.
* Museumbezoek is niet aan de jongens besteed, de mooie tentoonstelling van Toulouse Lautrec in Albi toch niet. Aan kastelen bezoeken daarentegen mag geen einde komen.
* We hebben er ons toeristisch gewijs een aantal keer goed laten opleggen: € 8 euro om Pepijn als ridder door het kasteel van Montreal te lopen. Die was gemeen: ons uitnodigen om ons te verkleden, en nergens aanduiden dat het duiten kost. 15 euro betaald voor een stukje kaas van 300 gram, 2 euro extra voor een gebraden kip met kruiden, indiceren dat 3 worsten 8 euro kosten en als puntje bij paaltje komt er dan toch 12 moeten geven. (ja maar die kosten meer… jaja).
Daar moet je dan al zo lang voor op reis gaan om er u zo te laten opleggen. Maar je hebt kinderen bij, je hoofd bent met je hoofd niet bij de les en dan profiteren ze van u.
* Floris heeft 2 weken alleen in een eigen bed geslapen. Zonder zeuren. Bedje in en dada mama.
* Pepijn is te hanteren, mits het nodige voedsel, drank en slaap. Geldt eigenlijk ook voor Floris en de papa. Maar Pepijn heeft het af en toe erg druk gehad, vooral met zich te manifesteren t.o.v. de oudere Hollandse jongens.

PS: Deze reis werd mede mogelijk gemaakt door: Toy Story I, Plop en het vioolavontuur, Plop en de Pinguin en Fruitella Dummies.

Asdemmedderdepiestmeinzijn!

We vertoeven de komende weken alhier en aldaar!

Hopelijk helemaal uitgerust voor de komende Gentse Feesten.

Bericht aan de dienstdoende arts van de bloedafname in JP: LEER PRIKKEN!

Bovendien:
* Als ik zeg dat mijn jongste zoon moeilijk te prikken is: kijk dan niet zo van ‘ach weer zo een moeder die denkt dat haar kind bijzonder is’ en geloof haar.
* Als je na 7,5 minuten prikken, koteren, pietsen, 2 keer hersteken, duwen en trekken in een miniarmpje zegt dat je gaat stoppen met Floris te ambeteren: doe dat dan!
* Als Floris zijn schoenen uitschopt uit colère en je verpleegster suggereert dat je misschien in zijn voet kan prikken: zeg dan niet tegen de mama dat het de eerste keer is dat je in een peuter zijn voetje prikt. Uw rimpels verraadden bovendien een zekere ervaring, en dan nog nooit een peuter in de voet geprikt? Zorgt voor enige ongerustheid, geloof me.
*En de opmerking ‘kijk het spuit eruit’ bij de derde en gelukkig voor u de goede keer: achterwege laten.

Voor dat we straks de piste in de zijn, nog even de wilde haren laten bijknippen.
‘Pepijn, gaan we je haar kort knippen?’
‘Nee.’
‘Hoe moet je haar dan geknipt zijn?’
‘Hawaï.’

Bij deze…

En omdat enig reclame maken ons niet vreemd is:

Graag de volgende keer gratis haarproducten, Iphone, kappersbeurt en frisdrank, dankuwel alstublieft.