De gebroeders de Smet

* Neeeeeeee, dat is geen slang, maar een tijgerpyhtoooonnnnnn’. (in Planckendael tegen een andere moeder, die haar 2,5 jarige te basic info gaf… aldus onze 5 jarige…)

* Mammaaaaaaaa, die meneer op mijn t-shirt die is al dood he? (wijzend op Jim Morrison, die op zijn H&M-tshirt van 7, 99 euro prijkt, die hij om een of andere reden ongelofelijk, en waarschijnlijk andere reden dan zijn moeder, cool vindt)

Tuurlijk, vriend.

Aaahh, dan heeft die volgens mij, niet veel spieren meer (en was daarmee weer helemaal mee met moeders doctoraat)

* Wij stammen af van de mensapen he mama… Die hadden nog niet veel spieren, maar wij wel. En wij lopen nu ook veel rechter.  (en moeder gerust, een creatonist minder in huis :-))

De broers hebben nog eens besloten om om 6u op te staan.

Deze week vindt op school een digitale week plaats. In elke klas werden een aantal kinderen geïnformeerd over de werking van een blog. Als zij de rest van de klas hier warm voor krijgen, zal de blog meer bezoekers lokken. (aldus de schoolsite)

Er wordt dan ook een wedstrijd georganiseerd: welke klas lokt in de week van 20 september het meeste bezoekers? Klikt u eens extra op de klasblog van Pepijn (hij ging vandaag naar Technopolis. En dat was ongeveer de leukste schooluitstap die ik zelf al heb begeleid. De max, gelijk dat ze zeggen in Gent. Al geschikt vanaf 3 jaar.) en Floris (die ging zoals gewoonlijk verkleed naar school, en hielp een Pakistaanse bus maken)?

klasnatalie.wordpress.com

klasveronique2.wordpress.com



Zaterdag, letterlijk voor dag, maar in de dauw, stond moeder te kamperen, samen met andere Vliegerouders, voor een plekje … in de (dichtsbijzijnde!) scouts. Nooit gedacht, toch gedaan. Kamperen is eigenlijk overdreven, maar ze was toch zeer vroeg opgestaan. Of liever: niet meer terug in bed gekropen. Om 5 uur besloot Hendrikje zichzelf, zijn bed en zijn moeder onder te kakken. En tegen de tijd dat alles en iedereen gewassen was, smste ze een andere mama dat de koffie klaar was en dat ze klaar was om te vertrekken.
Ze waren niet de eersten, al hadden ze daar wel schrik voor. Gezellig was het wel. Er was koffie, koeken, veel kranten en tijdschriften. En er werden veel herinneringen opgehaald, van hoe we 3 jaar geleden ook stonden te kamperen voor een plekje op school.
Petje af voor de scoutsleiding zelf, want die hadden al een heel systeem uitgedokterd om de wachtende ouders zo professioneel mogelijk op te wachten.

Om 7 uur in de ochtend

En in de namiddag was er een onthaalmoment voor nieuwe bevertjes en hun ouders. Zag er daar allemaal dik in orde uit. En Pepijn en Floris werden niet alleen getrakteerd op sap en taart, maar ook op een suikerspin. En zo hebben we dus ons eerste padvindertje in huis.