De gebroeders de Smet

Niets zo goed om energie kwijt te geraken dan een fikse boswandeling in de bossen van Sint Gillis Waas. De jongens waren zeer enthousiast over het speelbos aldaar. Eveneens waanden ze omama al verdwaald en opgegeten door een wolf, alwaar de broertjes ter plekke een fiks meningsverschil hadden over het feit dat wolven alleen in de Ardennen zouden leven. En de Stropersbossen geen Ardennen zijn.

‘En waarom zijn dat hier niet de Ardennen?’

‘Hier staan geen vakantiehuisjes, mama.’

Ze hebben nog een lange weg te gaan. De wijde omgeving van het Stropersbos is nog steeds geplaveid met weekendhuisjes (lees veredelde caravans), waarvan we dachten dat die al jaren verboden waren, maar die precies nog steeds gedoogd worden. Maar we zijn wel tevreden: een discussie op tijd en stond, daar zijn we namelijk helemaal voor.

We kregen een pompoen, deden hem mee naar school, deden er allerlei pedagogische mee, maakten er soep van, holden hem uit en mochten hem dan weer mee naar huis nemen.

Vorige week vertrok Pepijn naar school in zijn scoutsuniform wegens ‘dag van de jeugdbeweging’.
Een snapshot, letterlijk en figuurlijk.

De Stad Gent nodigde voor het tweede jaar op rij alle Gentse kersverse ouders uit om op zondag 17 oktober 2010 mee te planten aan het geboortebos. De Stad stelde een heleboel inheemse boomsoorten ter beschikking.

Wij kozen zelf voor een hazelaar, omdat we dan Hendriks eigen noten kunnen komen rapen in de toekomst. En omdat onze andere twee jongens er niet uitkwamen wie van hun twee de boom in de grond zou steken, mochten we nog een tweede boom meenemen. De meter opteerde een lijsterbes, omwille van de rode bolletjes.

Er was een massa volk. Door het goede weer, waren er wellicht meer dan 3870 ingeschrevenen. Auto’s stonden al van ver geparkeerd, de dreef die naar het bos leidde vol fietsen en aanhangsels. Het inschrijven verliep dan ook niet al te vlot. We hebben in rij F-I toch een 20 tal minuten aangeschoven, met 3 kleintjes geen pretje. Terwijl er in rij Q-Z geen mens stond en we even spijt hadden dat we Hendrik niet Wieland hadden genoemd. De rij voor het drankje was zo mogelijk nog langer en tegen de tijd dat wij aan de toog geraakten waren de (gratis) frisdrankjes reeds uitgedeeld. Ook over het beginuur (14 uur is een uur waarop menige 10 tot 22 maander nog een tukje doet), willen we geen

tweede boompje opzetten. Maar we zeuren niet. De Stad had enorm zijn best gedaan om het iedereen verder naar zijn zin te maken.  Jammer dat we geen boom hebben kunnen planten voor onze andere 2 jongens, geboren in 2005 en 2006. Hoe fijn dit initiatief ook is: onze achterbank zit vol: wij stoppen bij drie. Voor ons geen bomen meer in het geboortebos. Maar we wensen de andere toekomstige Gentse ouders dezelfde ervaring toe.

Pepijn tijdens een ochtendwandeling onder een heldere sterrenhemel:
Papa, als ik tussen de sterren een denkbeeldige lijn trek, dan kan ik dieren of figuren maken, zoals de Kleine Beer.
Papa: Amai, en heb jij dat geleerd? Op school of zo?
Pepijn: Neeeee, op de televisie natuurlijk.

F: Mama, sommige piraten hebben een staartje in hun haar he?
M: Inderdaad
F: Dan wil ik ‘sommige piraten’ zijn…