De gebroeders de Smet

Vandaag deden wij ter gelegenheid van opapa’s 64 ste verjaardag van ‘in een klein stationnetje’ (in Puurs) en ‘draaien aan het wieletje’. Met de stoomtrein van Puurs tot in Sint Amands, een aanrader.

Al veel gezegd deze week: als we geen kaartjes hadden gehad, dan waren we niet geweest.

Maar de jongens hebben al teen en tander gedaan en gezien. Sommige verslagen staan hier, hier en daar.

Maar we geven nog wat foto’s mee:

Noot to self: voor onder de kerstboom diabolo’s voor Pepijn

Terwijl de Gentse Feesten hier goed (nou ja, ‘goed’, het weer is hier ten huize van echt wel een spelbreker. Ons hele programma ligt overhoop) en wel los barsten, zingen Pepijn en Floris alvast uit volle borst op elke Gents plein dit liedje:

Wannes

Schoon liedje, helaas in de verkeerde stad.

Maar daar storen de heren zich niet aan. Zijn we met Wannes Van De Velde verlost van de Studio 100 en Winokio-muziek? Vinden we hiermee de insteek naar andere muzieksoorten? Hoopt u met ons mee?

Moeder: ‘Kom jongens, gaan jullie mee naar ‘t Parkkaffee?’

Pepijn: ‘Nee ze.’

Moeder: ‘Hoe? Nee?’

Floris: ‘Nee, we gaan niet naar ‘t Parkkaffee.’

Moeder: ‘En waar gaan we dan wel naar toe? Jullie wilden toch weg?’

Pepijn: ‘Wij willen naar ‘t S.M.A.K.’

Moeder: ‘Ja maar, daar kan je vandaag niet boetseren.’

Pepijn: ‘Nee, nee, we gaan naar schilderijen kijken.’

En wijle weg. Het armbandje van Gentjazz biedt gratis toegang aan alle Gentse musea, dus dat zou een goedkoop uitje worden.

Aan de deur van het het S.M.A.K.

Pepijn: ‘Niet dit S.M.A.K hé.’

Moeder draait al met haar ogen. Ze vreesde al voor een addertje onder het gras. Kleuters die uit eigen beweging naar het S.M.A.K. willen: dat zal ook nog moeten kunnen.

‘Het an-de-re S.M.A.K.’ en ze wijzen simultaan naar de overkant.

We zochten in het M.S.K. naar de schat van Vlieg. Een fijne zoektocht doorheen het museum, die echt wel wat langer mocht duren. Maar ze waren nog best ontvankelijk voor de andere schilderen en de jongens luisterden met open mond naar het verhaal van het Salomons oordeel, de kruisiging van Jezus (again), en het verhaal van Jupiter en Antiope. Moeder moet dringend haar Romeinse mythologie oppoetsen. Het zit ver.

Pepijn had er nog niet genoeg van want die wou na afloop toch nog naar het S.M.A.K. Maar dat houden we voor morgenvroeg. Dan zijn de Gentse musea gratis voor Gentenaars.

Aan dat cafébezoek zijn we overigens niet ontsnapt. We bezochten Dok kantine en zaten er niet alleen. Vliegerkinderen en hun ouders vind je immers overal. En al een geluk dat vader ons opbelde met de melding: ‘Komen eten’ of we waren nog lang niet thuis geweest. Bijlange niet.

Dat van die blote voetjes van die post van gisteren, dat is pas de halve waarheid natuurlijk. Het begon namelijk zo:
Ergens tussen Brecht en de Nederlandse grens vlogen de sandalen al door de auto. Die Geoxen stonden al in de kast sinds Pepijn nog in schoenmaat 21 kon. Maar velcro dat was niet aan Pepijn besteed. Velcrootje open velcrootje toe, u weet wel. Dus zochten we voor hem in de tijd sandalen met een gesp. Floris had een compleet andere sandalen nodig. En bij een opruimbeurt vond moeder dus die ongebruikte Geoxen, ooit eens op Ebay gekocht voor 5 euro. Voor dat laatste kind zou dat toch zonde zijn om die sandalen ongebruikt te laten, niet?

Echter, velcro is ook niet aan Hendrik besteed. Tijdens onze reis naar de Provence is menig Fransman ons achterna gelopen met een sandaal.

Zo ook geschiedde in Kaatsheuvel. De sandalen vlogen in de buggy. Of het een met het ander is verbonden, we weten het niet, maar de buggy was ook redelijk vlug afgeschreven. Ergens na de tweede attractie. Op blote voeten dan maar, te voet door het Sprookjesbos. Maar na een tijdje wordt een peuter moe en slapen in de buggy of een dutje op de schoot van moeder in de rolstoel, dat wil heer Hendrik niet.

Maar zo een karretje dat door een bezoeker bij het kasteel van Doornroosje was achtergelaten, dat zinde heer Hendrik wel. Paard van dienst: Pepijn want omama of opapa dat zou te eenvoudig zijn.

Ergens bij Raponzel vond moeder nog ouwe zootjes in de verzorgingstas, want tegen dan had ook het karretje wel al afgedaan.

Om de namiddag dan kort samen te vatten. Heer Hendrik slaagde er ook in onophoudelijk te huilen van Kaatsheuvel tot op de Antwerpse Ring uit pure vermoeidheid. En wat hebben we dan die dag geleerd?

1) peuters doe je geen plezier met een dagje Efteling

2) peuters doe je geen plezier met een dagje Efteling

en jawel:

3) peuters doe je geen plezier met een dagje Efteling

Of liever 50 cent, om nieuwe sandalen te kopen. Het schaap heeft och here de hele Efteling op zijn blote voetjes moeten lopen.